Loekie, een kruising boerenfox, is 15 jaar geworden. Loekie beschouwde ik (als enigskind) echt als mijn zusje en vriendinnetje. Ik deelde alles met haar. Als ik een keer verdrietig of boos was ergens over, was zij de eerste die ik alles vertelde. Loekie was altijd blij om me te zien en ik ging altijd gezellig met haar wandelen. Even nergens aan dingen; gewoon ontspannen met z’n tweeën.
Ik was zelf erg jong toen mijn moeder haar had laten inslapen. Ik miste haar heel erg en om haar toch nog een beetje bij me te houden, heb ik voor haar een soort altaartje gemaakt. Van een muziekdoos met plaatjes van bloemen er in. Zo kon ik toch af en toe nog iets tegen haar zeggen en was ze nog een beetje mij me.